Πως κατάφερε Rebecca να ενσωματώσει την Περμακουλτούρα σε ένα σχολείο

Οκτώ μήνες μετά το σεμινάριο Erasmus + ‘Permahabitat’, κάνουμε ανασκόπηση στις εξελίξεις από τότε, επικοινωνούμε ξανά με τους συμμετέχοντες (κάτι που δεν είναι δύσκολο καθώς όλοι είμαστε ακόμη σε επαφή μεταξύ μας) και πιστεύουμε ότι είναι καιρός να μοιραστούμε την 3η ιστορία μας σχετικά με το σημαντικό αντίκτυπο του σεμιναρίου μας. Αυτή η 3η ιστορία αφορά την εκπληκτική Ρεβέκκα από την Πορτογαλία, η οποία είναι παθιασμένη με το χορός και τη φύση, τη φροντίδα για τη γη και τους ανθρώπους.

Όταν επισκεφθήκαμε την Πορτογαλία στις αρχές του έτους, και μόλις λίγους μήνες μετά το σεμινάριό μας, για να δούμε από κοντά τι κάνουν οι συνεργαζόμενες μαζί μας οργανώσεις μας, αλλά και για να επανασυνδεθούμε με τους συμμετέχοντες που ήρθαν από εκεί, να παρακολουθήσουμε τα έργα και να υποστηρίξουμε τις προσπάθειές τους, επισκεφθήκαμε επίσης τη φοιτητική πρωτοβουλία Περμακουλτούρας στο πανεπιστήμιο της Λισαβόνας. Δύο από τους συμμετέχοντες συμμετείχαν πολύ ενεργά σε αυτό και είχαμε μεγάλη περιέργεια. Στην πραγματικότητα είναι ενδιαφέρον ότι αρκετές ακόμη πρωτοβουλίες σε ολόκληρη την Πορτογαλία έχουν ως αφετηρία τους αυτήν τη φοιτητική πρωτοβουλία, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Όταν ξανασυναντήσαμε τη Ρεβέκκα, με χαρά μας ξενάγησε στον Περμακήπο του πανεπιστημίου τους, αλλά με ακόμη περισσότερη χαρά μάθαμε ότι μετά το σεμινάριο Erasmus +, προσλήφθηκε από ένα σχολείο για να κάνει δραστηριότητες κηπουρικής μαζί τους και έχει την ευκαιρία να μοιράζεται τόσο πολύ τις γνώσεις της που κέρδισε με τους νέους, με ακόμη περισσότερες μεθόδους μη τυπικής μάθησης. Πιστεύουμε ότι πρέπει να συμπεριλάβουμε τις νεότερες γενιές στις προσπάθειές μας, εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την αιτία των αρνητικών επιπτώσεων των σημερινών μας προκλήσεων. Μάθαμε πολλά από τις εμπειρίες της που μοιράστηκε μαζί μας για τη δουλειά της με σχολεία και μας ενέπνευσε πολύ να εργαστούμε και εδώ στην Ελλάδα πιο στενά με σχολεία. Να φέρουμε βρώσιμα δάση στα σχολεία, γιατί, όπως λέει ο Ρον Φίνλεϋ, με απλά λόγια στην TED ομιλία του: «αν τα παιδιά μεγαλώνουν λαχανίδα, τα παιδιά τρώνε λαχανίδα. Εάν τα παιδιά μεγαλώνουν ντομάτες, τα παιδιά τρώνε ντομάτες.»

Η ποσότητα γνώσης που κερδίζουν τα παιδιά όταν έρχονται σε επαφή με τη γη και τα φυτά είναι αμέτρητη. Είναι μια σύνδεση με τη μητέρα φύση που καθιερώνουν και που θα τους ακολουθήσει καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Είμαστε χαρούμενοι που η Ρεβέκκα ανέλαβε αυτό το δύσκολο έργο να συνεργαστεί με παιδιά. Και έτσι τα παιδιά όχι μόνο θα μυηθούν στην κηπουρική, θα συνδεθούν με τη φύση και θα βιώσουν τα εκπληκτικά αποτελέσματα της σύνδεσης με τα φυτά και το έδαφος, αλλά θα μάθουν επίσης την ηθική της περμακουλτούρας με έναν μη τυπικό τρόπο: φροντίδα για τη γη, φροντίδα για τον άνθρωπο και δίκαιη μοιρασιά. Πέραν αυτού, οι αρχές της περμακουλτούρας, που ένα ουσιαστικό μέρος του σεμιναρίου εκπαίδευσης σχεδιασμού Περμακουλτούρας (PDC), είναι ένας εξαιρετικός οδηγός για τα παιδιά να αναπτύξουν με υγιή τρόπο τις διαπροσωπικές τους δεξιότητες καθώς και για τη δική τους προσωπική ανάπτυξη.

Ένα PDC σίγουρα σας εξοπλίζει καλά για μια δουλειά σαν αυτή, εξάλλου η κοινότητα που εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια αλλά ακόμη περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου μετά το σεμινάριο, και που εκτείνεται σε πάνω από 5 διαφορετικές χώρες με περισσότερους από τους 30 συμμετέχοντες, υποστηρίζει περαιτέρω την επαγγελματική εργασία σε αυτό τον τομέα.

Είναι καιρός να ενώσουμε τις δυνάμεις μας.